Anita Ekberg - Bio, metingen, hoogte, waar is ze nu?

Nu ik erover nadenk, werd Anita Ekberg geborende schijnwerpers en ze leefde volledig geloofwaardig te geven aan het gegeven. Ze begon als een mode-model toen ze een tiener was en ging vervolgens schoonheidswedstrijd waar haar natuurlijk begiftigde lichaam en schoonheid goed werd gewaardeerd. Na het aantrekken van de Miss Zweden-kroon in 1950 en de daaropvolgende wedstrijd in het Miss Universe in 1951 in de VS, sloeg ze een deal met sterren in Hollywood, hoewel ze de kroon niet kon dragen. Vanaf dat moment was er geen terugblik meer op de blonde bom.

Ekberg werd een grote pin-up uit de jaren 1950 envervolgens brak de filmindustrie aan, werd een hot item op het bord van elke producent en rolde rol na rol zowel in Italiaanse, Amerikaanse als Europese films. Ze sloot een deal met onsterfelijkheid in de industrie met haar rol van 1960 als de sensuele Sylvia in de Italiaanse film, La Dolce Vota. Ze verwierf wereldwijde bekendheid en zou nog een aantal eeuwen worden besproken, hoewel ze in 2015 overstapte naar de grote wereld.

Anita Ekberg's Bio

Ze werd geboren op 29 november in Malmö, Skåne, Zwedenvan september 1931. Haar sterrenbeeld is Weegschaal en ze had de Zweedse nationaliteit en ging langs haar geboorteplaats, maar stond meer bekend als een Italiaanse omdat ze daar woonde en werkte. Ze bezocht Zweden voor het laatst in de jaren 50 en werd een permanente inwoner in Italië in 1964. Ze wordt Kerstin Anita Marianne Ekberg genoemd door haar ouders, Gustav Fredrik Ekberg en de voormalige Alva Maria Larsson, en is de zesde van acht kinderen.

Anita Ekberg was uitzonderlijk mooi endus, deed het goed als een mannequin in haar tienerjaren. Op aandringen van haar moeder deed ze mee aan de Miss Malmö-wedstrijd in 1950 en ging vervolgens door met het winnen van de Miss Zweden-titel. Bijgevolg ging ze naar de Verenigde Staten als een van de kanshebbers voor de Miss Universe-titel in 1951, hoewel ze nauwelijks in het Engels kon communiceren.

Ze eindigde in de top zes en verdiende eenhet contract van starlet met Universal Studios. Als een sterretje werd ze getraind in drama, elocutie, dansen, paardrijden en schermen. In 1953 had ze ook kleine rollen in verschillende films, waaronder De Mississippi Gambler (1953), Abbott en Costello Ga naar Mars (1953), Breng me naar de stad (1953), en het gouden blad (1953). Ze werd echter na zes maanden training door Universal gedropt omdat ze liever vrije tijd had dan werken - ze sloeg haar dramalessen over voor paardrijden.

Ekberg, nu vrij van haar Universal-contract,gebaseerd op haar wellustige lichaamsbouw en kleurrijke privéleven om haar populariteit in de entertainmentarena te vergroten. Ze had veel publiciteit met enkele van de leidende mannen in Tinseltown, waaronder Frank Sinatra, Tyrone Power, Yul Brynner, Rod Taylor en Errol Flynn. Bovendien maakte haar levensstijl haar tot een belangrijke pin-up uit de jaren 1950, waardoor ze een plek kreeg in mannenbladen zoals Playboy en ook verschillende modellenbanen voordat ze eindelijk in de filmindustrie aanbrak. Ze werd later ondertekend door John Wayne's Batjac Productions.

Ze speelde in films zoals Casablanca (1955) en Blood Alley (1955). Ekberg werd ook gegoten in films geproduceerd door Paramount zoals Artiesten en modellen (1995) en Oorlog en vrede (1956) die werd opgenomen in Rome, naast Mel Ferrer en Audrey Hepburn, waarna ze werd gepubliceerd als "Paramount's Marilyn Monroe." Ze schoot ook films in Engeland met Warwick Pictures.

Na talloze werken in Hollywood, bevond Anita Ekberg zich in Italië, waar ze speelde Sheba en de gladiator (1959) als Zenobia. Dit werd gevolgd door La van Frederico Fellini Dolce Vita in 1960 waar ze Sylvia Rank speelde. Een scène waarin ze in de Trevifontein speelde, werd 'een van de meest iconische scènes van de bioscoop' genoemd. De film behaalde internationaal succes en Ekberg werd destijds het grootste in de branche. Ze vestigde zich daarna in Rome en was het nummer één item op het bord van elke producent. Ekberg werd voor het volgende decennium in hoofdrollen gegoten in meer dan 20 films, maar merkte op dat het een beetje saai voor haar werd omdat elke filmmaker in Italië, Amerika en Europa wil dat ze haar rol in La Dolce Vita opnieuw nabootst.

De rollen werden minder frequent in de jaren '70, maar ze maakte een carrière versterkende comeback met Intervista in 1987. Haar laatste filmkrediet is Le nain rogue (1998) en op televisie is Schoonheidssalon (2002). In 2002, na vijf decennia in de showbizzarena, stopte Anita Ekberg met acteren. Tijdens haar carrière ontving ze lovende kritieken en kritieken en werd ze genomineerd voor een aantal prijzen, waaronder een Golden Globe Award. Ekberg werd ook erkend in de popcultuur: Bob Dylan noemde haar op zijn album uit 1963 De Freewheelin ’Bob Dylan in het lied Ik zal vrij zijn terwijl de Canadese New Wave-groep Rough Trade haar in het lied noemde, Middelbare school vertrouwelijk. Ze was ook een bekende woordvoerder van Foster Grant zonnebrillen in de jaren zestig.

Ze was twee keer getrouwd, beide keren met acteurs. Anita Ekberg huwde Anthony Steel in mei 1956 en scheidde hem drie jaar later. Op 9 april 1963 wisselde ze geloften uit met Rik Van Nutter, maar na 12 jaar scheidde het paar. Ze had uit geen van beide huwelijken een kind.

Hoogte, afmetingen

De eerdere rollen van Ekberg vaker in films danniet vereist dat ze er mooier uitzag dan acteerde. in 1995 koos het tijdschrift Empire haar als een van de 100 meest sexy sterren in de filmgeschiedenis. Het sekssymbool was elegant op 5 voet 7 duim en woog 130 pond. Haar lichaam gemeten 40-24-36 inch. Naast haar lichaamsfiguren werd haar schoonheid verder geaccentueerd door haar wulpse figuur, platinablond haar, katachtige blauwe ogen en verleidelijke diepe stem.

Waar is ze nu?

Nadat ze Zweden in de vroege jaren 50 had verlaten, deed ze datniet om er weer te gaan wonen en zelden bezocht, hoewel ze haar deuren opende voor Zweedse staatsburgers zoals journalisten. Over haar beslissing om buiten haar geboorteland te wonen, redeneerde Ekberg dat het niet nodig is om terug te keren in haar leven, omdat haar overblijfselen bij haar mensen zouden worden verzameld na haar dood. Niettemin zijn haar persoonlijke en radio-optredens populair in het land.

Zeven jaar na haar pensionering werd ze ziekin haar huis in Genzano en werd in juli 2009 opgenomen in het San Giovanni Hospital in Rome. Ze raakte drie maanden in een ziekenhuis in Rimini met een gebroken dij waarin haar huis werd beroofd van sieraden en meubels, en haar villa, zwaar beschadigd door vuur. Daarna, in december 2011, was ze berooid en moest ze hulp aanvragen bij de Fellini Foundation. Anita Ekberg stierf aan complicaties van een aanhoudende ziekte op 11 januari 2015, 83 jaar oud in Rocca di Papa, Italië.

Een begrafenis werd voor haar gehouden in de Lutheran-Evangelische Christuskirche in Rome op 14 januari 2015. Haar lichaam werd vervolgens gecremeerd en haar as begraven op de begraafplaats van Skanor Church in Zweden.