Alles wat u moet weten over Jack Moore, de Amerikaanse acteur

Een eenvoudige Google-zoekopdracht naar de naam Jack Moorelevert verschillende resultaten op over verschillende individuen van hetzelfde. Je vindt er alles, van een scheidsrechter, een universiteitsbasketbalspeler tot een cartoonist, een Canadese acteur en een Amerikaanse bevrijder.

De focus van dit stuk ligt op Jack Moore, deAmerikaanse acteur. Moore was een televisie- en filmheld uit de jaren veertig en vijftig. Hij stond vooral bekend om het spelen van het personage van een voormalige Texas Ranger die outlaws vecht in een masker op het tv-programma Lone Ranger en de tv-serie met dezelfde naam.

Alles wat u moet weten over Jack Moore, de Amerikaanse acteur

Moore's vroege leven

Moore werd in september Jack Carlton Moore geboren14, 1914, in Chicago, Illinois. Hij werd als laatste van drie kinderen geboren uit zijn ouders Charles Sprague Moore en Theresa Violet. Zijn vader, die oorspronkelijk uit New York komt, werkte als makelaar in Chicago om zijn gezin te onderhouden. De familie van Moore leek een familie met een hoog inkomen te zijn, zoals gesuggereerd door het federale volkstellingsrapport van 1930 dat onthulde dat ze een fulltime meid hadden die bij hen woonde. Ze heette Amelia Hirsch.

Jack Moore's jeugdige dagen en een atletisch actieve gewoonte is waarschijnlijk een van de redenen dat hij in staat was om het land te landen Lone Ranger rol. Tegen de tijd dat hij acht jaar oud was, werd Jack een circusacrobaat. Hij ging tot laat in de tienerjaren door met het circus en verscheen in de tentoonstelling Century of Progress van Chicago met een trapeze-act. Jack vond echter wel tijd om naar school te gaan. Hij volgde zijn basisopleiding aan de K. Hayt Elementary School. Daarna volgde hij de Sullivan Junior High School en de Senn High School in Chicago.

Zijn modellenwerk en militaire dagen

Voor het succes van zijn acteercarrière, Jackprobeerde zijn handen op het modelleren. Hij modelleerde voor John Robert Powers, en met succes ook. In de late jaren 1930 verhuisde hij naar Hollywood en voegde hij stuntman toe aan zijn groeiende functiebeschrijving.

Het acteertalent van Jack Moore scheen erdoorheen, zelfs toen hij zich bij de Amerikaanse luchtmacht voegde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Moore werkte in de filmproductie-eenheid van de luchtmacht, met in de hoofdrol in de film Target-Invisible.

Het Lone Ranger-personage

Toen kwam het Lone Ranger project in 1949. Moore werkte eerder sinds 1937 in bijna elk jaar aan een hele reeks films. Zijn werken omvatten films zoals The Son of Monte Cristo, Black Dragons, Sheriff of Wichita, en Geest van Zorro. Destijds was er een radioserie met de titel The Lone Ranger. De producent van de serie, George Trendle, kreeg wind van Moores talent door zijn werk aan Geest van Zorro.

Toen de film werd aangepast voor televisie, maakte Trendle Jack het hoofdpersonage, samen met co-ster Jay Silverheels, die het personage Tonto speelde, een Indiase Mohawk. De Lone Ranger uitgezonden op ABC en was het eerste echte succesverhaal van het netwerk. In 1950 kreeg de televisie een nominatie voor de Emmy Award.

Na de eerste twee seizoenen werd Moore vervangenvanwege enkele geschillen over contractbesprekingen. Hij keerde echter terug naar het project voor de laatste twee seizoenen. Jack beweerde dat hij geen uitleg kreeg waarom hij werd vervangen of opnieuw werd aangenomen.

Het vijfde seizoen dat ook het laatste wasde aflevering was de enige die in kleur werd geschoten; alle voorafgaande seizoenen werden in zwart-wit geschoten. In totaal reproduceerde Jack Moore zijn rol voor 169 afleveringen van in totaal 221 afleveringen.

Andere projecten

Tijdens het werken aan Lone Ranger, Moore vond de tijd om betrokken te zijn bij andere projecten. Hij maakte een gastoptreden in een aflevering van The Adventures of Kit Carson in 1952. Moore en Silverheels succes op Lone Ranger ook landde ze belangrijke rollen op twee functie-lengte Lone Ranger films. Ze waren getiteld The Lone Ranger (1956) en The Lone Ranger en de Lost City of Gold (1958).

Voor de komende veertig jaar na deze tweefilms, verscheen Jack als zichzelf in een overvloed aan persoonlijke bezigheden. Deze omvatten The Lone Ranger Restaurants in Zuid-Californië, klassieke commercials en gastoptredens op televisie. In de commercials verscheen hij gekleed als zijn Lone Ranger-personage.

Deze verschijningen leidden echter tot een publiekgedekte rechtszaak in 1979. Jack Wrather, de maker van het personage Lone Ranger, wilde een nieuwe filmversie maken op basis van het personage en wilde niet dat Moore de aandacht vestigde en de waarde van zijn nieuwe look Lone Ranger ondermijnde. Wrather kreeg een rechterlijk bevel om te voorkomen dat Moore verder zou verschijnen als The Lone Ranger. Moore reageerde door hem tegen te klagen en zijn kostuum een ​​beetje te veranderen, genoeg om er anders uit te zien maar niet te worden aangezien voor iemand anders dan het beroemde personage dat hij het grootste deel van zijn acteercarrière had gespeeld. Jack Moore won uiteindelijk de rechtszaak en bleef tot kort voor zijn dood in kostuum verschijnen.

Erkenningen in het leven en zijn dood

Jack Moore was zo tijdens zijn levenonlosmakelijk verweven met het personage dat het bijna onmogelijk werd om onderscheid te maken tussen Jack en de Lone Ranger. Moore, die vaak sprak over zijn liefde en respect voor het personage, zei dat hij zijn leven besteedde aan het leven volgens het credo en de principes van de Lone Ranger in zijn echte leven.

In 1982 werd hij ingewijd in de Stuntman's Hallof Fame, en de Western Performers Hall of Fame in 1990. Hij werd ook erkend op de Western Walk of Fame in Newhall, Californië. Jack Moore was vanaf 2006 de enige persoon wiens ster op de Hollywood Walk of Fame de naam droeg van een personage dat hij had gespeeld in plaats van alleen zijn echte naam. De ster leest: "Clayton Moore - The Lone Ranger".

Jack Moore stierf in een ziekenhuis in West Hills,Californië, vanwege een hartaanval die hij in zijn huis in Calabasas had geleden. Hij was vier keer getrouwd tijdens zijn leven en wordt overleefd door zijn vierde vrouw, Clarita Moore, en Dawn Angela Moore, hun geadopteerde dochter.